Είναι ολόγιομο απόψε το φεγγάρι

 Σαν να μην το 'χω ξαναδεί
σαν να είναι  η πρώτη φορά
κάθε που γεμίζει το φεγγάρι .

Το τέλος δυναμώνει την αρχή

 και περιμένουμε.


Απροσδιόριστη η ελπίδα
που  κι αυτή  με τη σειρά της θα σβήσει ,

θα ξεχαστεί περιμένοντας τη νύχτα
 να φωτίσει πάλι το μισοσκόταδό της .

  Στέκεις αμίλητος στη γωνία 

 δεν εστιάζεις  στο κέντρο

απαξιείς για τη μέρα που έρχεται

 Είναι ολόγιομο απόψε το φεγγάρι ,

δες πόσο αρχοντική γίνεται η ματιά του
όταν παρατηρεί εκείνους
που πέταξαν τα πανωφόρια τους.
Κρύωσαν κι αυτά να στέκουν χρόνια στη σκιά.

   Γυμνό  υποδεικνύει την πορεία
από το άδειασμα στο γέμισμα.

με μέτρο και  συνειδητότητα. 

Υπάρχει κάποιος να έμαθε τον τρόπο;

«Χάνω τον καιρό μου  αισιοδοξώντας

  ή αισιοδοξώ χάνοντας τον καιρό μου».
 
   Μείναμε στάσιμοι

 κρατώντας τις στάχτες .
Χανόμαστε στα κουρέλια μας

που κρύβουν το λευκότερο ένδυμα μας.