Άνοιξε
σ' άγραφτους δρόμους
φωνάζω ν' ακούσω
τη ζωή μου.
Kανένας θόρυβος,
μετράω και λιγοστεύει.
Άνοιξε...
Στροβιλίζομαι ανάμεσα στις προσδοκίες
που δεν χόρτασα ν' ακολουθώ
και το παράδοξο
του λεπτού σχοινιού
που αντιστέκεται στο περπάτημά μου.
Ποιός επιθυμεί ;
Tα περιθώρια στενεύουν.
Η μέδουσα παραφυλάει καρτερικά
για ένα μου κοίταγμα ,
να στείλει αποθέματα κοινής προέλευσης
σ' εκείνους που λύγισαν
πριν κατεβούν.
Άνοιξε ...
Σ’ εμένα ;
Για κάποιον που έρχεται.
Μην κλέβεις
και μην λυπάσαι .
Φαινομενικά όλα δείχνουν
όπως τα συλλογιέσαι.
Μονάχα η πίσω πόρτα
μισοκλείνει αργά
την τελευταία στιγμή
αν την προλάβεις .
Άνοιξε...
Πιάσ'την γερά και πέρνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου