Είναι που θέλω να μ' ακούς

Έχω ανάγκη να μ'ακούς

κι ας λέω άλλα απ' αυτά που σκέφτομαι

-το πήγαινε έλα στα παραλληρήματα

το κρατάω μόνο για εμένα-

δεν αντέχω  στην ιδέα να μην βρίσκεις δρόμο  να σωθείς .

Κι έτσι σωπαίνω

όμως ο λόγος μαδάει τις λέξεις
και δεν βρίσκω πουθενά να κρυφτώ.

Στιγμή , νύχτα , χρόνος

μια αόρατη υποψία φωτός ,

πάλι περάσαν πάλι εδώ κρατιέμαι

και τι δεν θα 'δινα για να με πάρουν μέσα τους

-να ζήσω-

κι όχι να φαντάζομαι πώς θα ήταν να ζω-

Όταν κοιμάμαι δεν βλέπω πια όνειρα
όταν ξυπνάω δεν ερωτεύομαι για να ονειρευτώ .

Δεν ξέρω αν ψάχνω αποδέκτη της σκέψης μου
ή απλώς κάνω τα πάντα προκειμένου να μην ακούω
στην προσπάθεια  μου να με ακούσω.