Καμουφλάζ

  Άνθρωποι  παντού
 αγνοούν κι αγνοούνται.

 Κάποιοι  υποψιασμένοι διχάζονται

 αντιμέτωποι με το βάθος της σιωπής

 που θα μικρύνει αν δεν μιλήσει.

Η θάλασσα δεν ανασαίνει
όταν  έλκεται από κύματα που ταράζουν τα νερά της.

 Κι όμως εκεί ...  Αγκιστρώνεται  σαν ψάρι.

 Άνθρωποι εδώ κι εκεί
κάποιοι πιο πέρα

και πόρνες που  έπαψαν να έρχονται
σε οργασμό  ,

βιάστηκαν από το ίδιο τους το είναι

 από τότε που γεννήθηκαν και πιο πριν ,

όλα γίναν πιο μπροστά  κι εσύ με τραβάς πίσω .

Δεν έχω ειρμό όταν ξοδεύω το χρώμα 

αγκομαχάει στην σκόρπια μου ζάλη
ποτήρια κρασί από ραγισμένο μπουκάλι.

Σταμάτησα όταν τέλειωσα
δεν ήσουν εκεί για να κρίνεις .

Καλύτερα να μην γνώριζα.

Κράτησα μόνο την μέρα για να θυμάμαι.

Εκείνη περπάτησε , εκείνη ξέρει .

Κάθε θηλυκή λέξη γνωρίζει  

ηδονίζεται  στην ανάλυση
της ετυμηγορίας της .

Εκείνη γεννά  και ξαναγεννιέται.

Αδύνατον ν' αποφύγεις τις τρύπες 

παραμένεις πιστός στο αρχέτυπο
του δράστη και του θύματος.

Κι όλο το σκας σε κάτι άλλο ,
διαφορετικό απ' αυτό που είσαι.

Θα σπάσεις αν κοπείς , ίσως κοπώ κι εγώ .
Κι ύστερα ;

Είναι ηδονικά απαγορευμένο αυτό το καμουφλάζ.