Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

ακροβατώ στο πουθενά

Αν χάθηκαν στα σύννεφα
αξία, ήθος και τιμή
ένας ιππότης με στολή
πόσο κοστίζει η ποινή να τα κερδίσω
τις μάγισσες που πίστεψα
ν' απομυθοποιήσω.

Στον δρόμο ψάχνει να γραφτεί
όσα δεν μου ‘πε το χαρτί
που πήρα απ’ τη μάνα μου στη γέννα
να μην μασάω στο καθεστώς
στο μεγαλείο καθενός
με σκουριασμένη πένα.

R  Από ένα κλειστό παράθυρο
τον κόσμο δεν ορίζω
μέρες ανούσιες σκυθρωπές
ακροβατώ στο πουθενά
 να βρω τη λέξη μπέσα.

Έρχονται χρόνια δύσκολα
χωρίς μολύβι και χαρτί
πώς θα πιστέψω πάλι στην αυγή
μ' όσα λασπώσαν οι καιροί
μ' όσα κεφάλια λάκισαν
και πούλησαν ψυχή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: