Κατάδικο σενάριο

  Ξεπλύθηκαν τα αίματα , αργοπαιθένει η αλμύρα
 που αντίκρυσε το σαλεμένο πλήθος ,

μιας δανεικής ζωής που τέλειωσε δίχως να σημαίνει ,
δίχως να σημάνουν οι καμπάνες στις βραχονησίδες

 ξεσπάνε τα ναυάγια.

 Βουβή ταινία η λάμψη της δομημένης αταξίας
 του κατάδικου σενάριου

-μας πήρε μυρωδιά η οθόνη-
της ενοχής που ουρλιάζει αντί να πεθάνει στα πατώματα.

Σάστισε μες την μοναξιά παρέα με συντρόφους
ν'απαγάγουν την διάσταση του παντοτινού άλλου ,

την απόσταση που κοντεύει να πλησιάσει δυο ζωές 

δυο ορίζοντες που είναι κομμένη η μια τους πλευρά .

 Σε μια χιονοστοιβάδα ορκίζεται ο αβυσσαλέος έρωτας
για το άλλο του μισό ,

κατασπαράζει την λατρεία  κολλώντας στο μη

στο μηδέν
 στο άπειρο που τερμάτισε ιδρωμένο

μα οι σταγόνες του Ήσαν .

Κι ετούτες οι αλαβάστρινες σοφίες
 έφτυσαν μέσα στο γλυπτό

ξεχνώντας να υμνούν τον γλύπτη που τις έφτιαξε ως έχουν
μαζί και χώρια
 μια συνήθεια που κι αυτή θα αποκάμει.