και σύρτε απ' έξω προς τα μέσα το νερό
μαζί με την κάπνα της ψυχής
να εξατμιστεί ό,τι δεν άναψε ασθμαίνοντας.
Παραδώστε μας στα σχέδια των ανόητων και των μικρών εταίρων.
Σε κύμματα παράνοιας μεθοδικά καιγόμαστε
όταν μεγαλουργεί το εγώ στην δίνη της αποκοτιάς
σκιαγραφόντας δόντια της κατάρρευσης.
Οι απόκριες φέρνουν μαζί το σύνθημα της λήξης
μασκαρεμένοι πίδακες τάζουν ωκεανούς ,
όμως τα χέρια τα κρυστάλλινα
φυλάνε στο σεντούκι τους μυρωδικά ζωής.
Δεν κάηκε το παραμύθι ρε ,
σφύριξε ο θάνατος , ρημάξτε...
Μόνη παρηγοριά τα κούτσουρα
στη χαοτική στέρνα της γης ,
μας έμειναν κληρονομιά οι παράγκες .
Μέρες απογραφής βεβήλωσης κυττάρων
πέρναγε ο χρόνος κι ο νούς μας στέγνωνε
στης ύλης τις αποσκευές .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου