Πριόνια

Ψιθυρίζουμε

και κλέβουν τα φαντάσματα τους πόθους ,
αλήτικα αρπακτικά πριόνια η όψη τους
μας διαμελίζει
κι ο φόβος ξεπετάγεται μέσα απ' τις αντιστάσεις

ξεκοκαλίζοντας την όποια ιστορία .

Τα φρένα έχουνε ρωγμές

κι από παντού μια κρύα στατικότητα

που ξέμεινε στην προ του τέλους στάση κι εκδοχή .

Τα όρια τα έβαλαν με όσους επιμένουν .

Αντίλαλος στ' αυτιά των αστεριών

το κλάμα της ματαίωσης ,

κάθε βραδυά ένας μακρόσυρτος λυγμός

για τα όνειρα που έγιναν κομμάτια.

                                                                            αρχές Μάρτη