Άλλη μια μέρα αφθονίας

 Σε καταστολή η γενναιοδωρία

ο κόσμος δεν έμαθε ακόμη να δίνει

ν' αφήνει κάτι  για τον διπλανό
που η μοίρα του έγραψε να ψάχνει για χρυσό
 στα κρίματα  του Ιούδα.

 Κι έτσι επέμεινε στα ενδότερα
με τίμημα  κανένας να μην κατανοεί
τα αντίποινα προάστια της ζωής του .

Τα σύννεφα σπέρνουν δώρα πνοής σαν βρέχει

μα έξω η ανάσα καίγεται δίχως να λογαριάζει.

Κι άλλη μια μέρα αφθονίας μετρά η οικουμένη

άλλη μια μέρα ρέει καθαρό νερό
ετούτο δεν ενδίδει σε κανιβαλισμούς
και αρπαγές ονείρων.

Δεν θέλω να σηκωθώ απ'το κρεβάτι σήμερα

οι υπονομεύσεις μ'εξουθενώνουν,

θέλω να ονειρευτώ όπως χθες

όπου τα δέντρα τα παλιά έδιναν χώρο στα νέα φυτά
να βγούν κι αυτά στο ξέφωτο.

Κι άλλη μια μέρα αφθονίας αδερφέ μου

θυμάσαι όταν ήμασταν μικροί ;

Η ενηλικίωση  ξέμεινε να πενθεί
έναν τραυματισμό από σφαίρα
συγχώρεση ζητά από την μοιρασιά ,
η σφαίρα ήταν άσφαιρη
μα πώς να δικαιολογηθεί το λίγο ;

Αναμφιβόλως θα έρθει η ώρα που θα με αγκαλιάσεις

σαν δεις ότι αρκεί για όλους
το ύδωρ της αιωνιότητας.