αυτό το αστέρι κρύβεται ,
στα φανερά δεν βρίσκει ουρανό μες στη μεγάλη Άρκτο.
Μετράω αναλαμπές
σαν χειροπέδες ξάγρυπνες γύρω μου τα συμπλέγματα.
Ανύψωση ετούτη η σκάλα η λευκή
ψεύτρα ματιά φοράει η πανσέληνος ,
θολό αεράκι ματώνει στις φλέβες της νιότης μου
και η ζαριά φέρνει εξάρες της σιωπής.
Λεπίδι και νοτιάς στο φως της νύχτας κομματιάζονται ,
λυτρωτική θαρρείς η γεύση της πληγής.
Δεν θέλω πάρε δώσε με συμβιβασμούς
οι άνθρωποι κοίτα να δεις ζητάνε λίγα
κι όμως προδίδονται απ' τα πολλά
χωρίς να γνωρίζουν από πριν το τίμημα.
Πυρακτωμένη ώρα ό,τι δεν εκπληρώνεται
σαν ερινύα σε κυνηγάει όταν παραιτήσαι.
Οι ασυμβίβαστες φωνές κόντρα φυσάνε στην ανέμη
ραγίσματα κι αναβολές
η Σελήνη καθρεφτίζει σε επανάληψη
μια υπόγεια ήττα κλειδωμένη στο φως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου