αντιπαραθεση

  μερες ανημερες
μερτικα φλεγομενα απο χιονι που δεν λιωνει
σε αποστεωμενους κορμους ,
παγιωμενες γροθιες
κροταλισμενη αφωνια αντιπαραθεσης
ντυμενη φονος
πνευματικος νονος μιας σκαλωμενης ληθης.

τρεχουμενα νερα επειτα
λυσσαν
τα χειλη στα κλαδια ματωσαν,
η οπτικη δομολογηθηκε 
ετουτοι οι σποροι γλιτωσαν
μεσα απο τα δοντια
εκκωφαντικης σιωπης.

κουρνιαζω στα κουφωματα
να νιωσω το ολοκαυτωμα
πετιουνται ριζες ξωτικα σκορπιας καρβουνας
βαρβαρων ανοχης,
λιθος πολυτιμος μεσα απ τις σπιθες
βλασταρι της μανας του ιερος χορος.

δωσε του το χερι
τρυφερα κι απολυτα
σβηνουν τα φωτισμενα απλυτα
τα λερωμενα ματια
της οφθαλμαπατης πορνης το ξεγυμνωμα
σαν χαραγμενες χορδες ανδαλουσιας
τριβη του αφυλακτου
του εβδομου προτροπη.

αν ηξερες
αν ηξερα θα ειχαμε προσπερασει
θα ειχα ξεχαστει,
τι αλλο να ζητησω;

                   27-1-2016