Αιτία

  Σπινθήρες πετούν τα μάτια απόψε

 γυρνώντας σε μνήμες  νωπές

 σαν να μην στράγγιξε η υγρασία
 στο πέρασμα  τους.

 Βουίζουν με μανία στ' αυτιά μου ,
βιάζουν τα σπλάχνα του ερχομού
γυρνώντας με στην καταγωγή που ξερίζωσα .

  Στρέφοντας  την προσοχή μου αλλού
 ανοίγει πιότερο η πληγή  

που σκεπάζω  με χάρτινο ύφασμα
 κι εκείνο συνεχώς ξεφτίζει.

 Ο απόηχος  τους φτερουγίζει  ξανά και ξανά
σαν εξορισμένο πουλί στο πηγάδι
με μια ασπίδα λευκού  φωτός 
στο διάβα τους ,
προστάζοντας να υποκλιθώ  στην αθανασία 
που θωράκισε  την ύπαρξη μου  

κατανοόντας έτσι την αιτία  που με επισκέπτονται.