Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

Θύμηση

               

Πέπλα τυλιγμένα σε γυναικείο σώμα
λικνίζονται στον άνεμο
παγιδευμένα  στα τούλια τους
γύρω απ' το κατάρτι του πλοίου
που δεν έχει γυρισμό.

   Χρόνια τώρα ο καπετάνιος
βαρέθηκε τις ίδιες διαδρομές
κι αλλού ζητάει να σαλπάρει.
Ταγμένος στις προκλήσεις
αρκεί να είναι ο αρχηγός του τιμονιού.

  Το σφύριγμα των πέπλων
 απλώνεται ψιθυριστά
 διασχίζοντας τον ποταμό Ευρώτα ,
υμνώντας τον να τ' αφήσει
να πιούν το κρυστάλλινο νερό
που κάποτε  ευλόγησαν οι Νύμφες του.

  Η  Δάφνη  ξέφυγε από τα δίχτυα
που έριξε ο Απόλλωνας ψαρεύοντας επιθυμίες
σαν παρακάλεσε τη μάνα της                                            
                                                                            "Hylas and Nymfes"
την Γαία
να την βοηθήσει .                                                         
 Η Ερατώ και  οι άλλες.

Άνοιξε η γη  και κατάπιε την Δάφνη  .
 Στη θέση της φύτρωσε ένα φυτό
που πήρε το όνομά της.

  Ο Δίας εκστασιασμένος
από την ροή που ανέβλυζε στο σύστημα
είδε καρπούς να βγαίνουν
από τα μαλλιά της γυναίκας με τα  πέπλα
προτρέποντας τις Νύμφες να την ελευθερώσουν.

"Είναι η συνέχεια σας  στον χρόνο
Νύμφες μου  Αγαπημένες"

 "Δία , πολύτιμη πληροφορία
 χαρίζεις τώρα εσύ που σε αναθρέψαμε.
Μέσα στα χέρια μας ξεκίνησες
τις προφητείες σου
και είμαστε περήφανες για εσένα.
Πάντα θα μοιραζόμαστε τα φύλλα της πηγής
υμνώντας τον κήπο  που μας δρόσισε."

  Οι Νύμφες
ορμώμενες από ιεροσύνη
οπλίζουν το χέρι του καπετάνιου
κι αρχίζει να τραβάει με μανία τις άγκυρες
που είχαν από καιρό σκουριάσει .

 Ξάφνου λύθηκαν τα σκοινιά
 και η γυναίκα απορημένη
 κάθισε δίπλα του.

Μαγεύτηκε από την αύρα
το πύρρινο βλέμμα της
μισοκρυμμένο από τα πέπλα
στραμμένο πάνω του
κι αποφάσισε να ξαναταξιδέψει μαζί της.

Βλέψεις ουράνιας προοπτικής
καθρεφτίστηκαν εντός τους
μεθώντας τον καιρό που είχε στενέψει.
Ο φάρος άναψε
δείχνοντας τους τα σημεία
 κι η πυξίδα άρχισε  πάλι
να κουνάει τους δείκτες της.

Ξεκίνησε ταγκό στα βάθη του πελάγους.
 Χορός μόνο για δύο
παρέα μ'εγκλωβισμένες θύμησες
που πρόβαλε η αλμύρα στο ξέφωτο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: