Χάρισε μου

   Χάρισε μου
δυο λευκές ορχιδέες
να  κοιτώ που γέρνουν οι κόρες
 των ματιών τους
προς το παράθυρο σαν βγαίνει ο ήλιος το πρωί

δίνοντας μου σημάδι
πού βρίσκεσαι όταν λείπεις.

 

Να πατώ στις μύτες των ποδιών μου

αθόρυβα να σε συναντώ
μελωδικά να σιγοτραγουδά το είναι μου
καθώς ξαναγεννιέμαι από την πνοή  σου
σα σμίγουν οι ανάσες μας.

Σαν γινωμένο αφάγωτο  σταφύλι
η έκφραση σου χρωματίζει την μέρα μου.

Αχ, θέλω να σ'έχω.

  Σπείρε κάθε καλό στο πέρασμα σου
ν’ απαλλαγώ απ' την υποψία

ότι κι εσύ θα σκοτώσεις το πέταγμα μου

όπως κάνουν στα  πουλιά οι κυνηγοί.

 Πείσε με
για την μεγαλοσύνη της ψυχή σου
παραμερίζοντας τη σκληρότητα
που τραυματίζει τα φτερά μου.