Ας πέρασε η ώρα

                   

   Ώρα περασμένη
διαθέσεις που ξεδιπλώνονται 
 σαν ένα συνοθήλευμα που δεν διακρίνω 

κι εγκαταλείπω την στάση τους .

Όχι δεν παραιτούνται
τις κρατώ γι' άλλη στιγμή 
που έξω ο αέρας θα είναι πιο δροσερός 
κι η ανάγκη θα μ' έλξει πάλι
 στο πεδίο της πλάνης  που πορεύεται γυμνή

με τους πόρους πρόθυμους  ν' ανοίξουν στο κάλεσμα. 

Λόγια που δεν ειπώθηκαν 
 κοφτερή λεπίδα

 η έκφραση του προσώπου σου 
σαν μαχαίρι που δεν με τελειώνει ,

μ΄αφήνει να σπαρταράω  
μέχρι να ομολογήσω την ενοχή 
καθότι παραβίασα ό,τι είχε ψυχή.

 Τα  ζωντανά της κύτταρα
σε κάνουν  κατάχλωμο

 και ναι όντως πρέπει να πληρώσω 
το τίμημα

 κι ας παραμείνει στη γωνία η ετοιμότητα 
που ακόμη στέκεται δειλή.

   Αύριο ,
ίσως αύριο να ωριμάσει κι άλλο ο χρόνος

 ίσως τα συναισθήματα ξανακλειστούν στο χθες
έτσι δαιμονισμένα ως έγιναν
 που εκμαιεύτηκαν χωρίς αντίκρισμα.
Δίχως ανταπόδοση στο βωμό της ελευθερίας
που λυτρώνει την άβυσσο που με παρακινεί.

Κι εσύ ψάχνεις μανιωδώς 
 τον τρόπο να μ' εξοντώσεις

κι ας πέρασε η ώρα 
κι ας συνήθισες σιγά- σιγά.
Καταλαβαίνω μα δεν σου χαρίζομαι υποτακτικά.


Λίγο ακόμη  ναι
 μπορεί να χρειάζεται λίγο ακόμη

 κι ας πέρασε η ώρα.