Ο κρότος
της άηχης στον τοίχο λέξης
διαπερνά τα άλλωτε ελπιδοφόρα
συναισθήματα εντός μου.
Καλωδιωμένη
καθώς υπήρξε στην μπογιά του
με πνίγει ακόμη η μυρωδιά των φράσεων
που συμμάχησαν και καραδοκούν
ζητώντας αφορμή
να ξαναπαραβιάσουν τα σύνορα
μόλις αρχίσει σκοτάδι.
Καλλίγραμμο
κατέληξε το σχήμα του αυτιού
από τον αντίλαλο
των χρωματισμένων στην φαντασία εισβολών σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου