Λίθος

Λέξη ειπωμένη
με το πρόσωπο στραμμένο αλλού
από την συμβατή κατεύθυνση.

Πασπαλισμένη με χρυσόσκονη
για να θολώσει το οικείο
συμπλεγματικό φορτίο
που διάλεξε στην στροφή να κουβαλά.

Πριν χαράξει ευθεία
είχε αποφασίσει
ότι θα κινείται παράλληλα
με τη γραμμή της αγαπημένης φωνής .

Εικόνα που εξ 'αρχής
ορίστηκε ως τρυφερότητα
μοιάζει να χάνει τον προορισμό της.

Την πνίγει ο θόρυβος
που δεν εκφράστηκε
μέσα από τον ήχο
που κράτησε δικό της.

Βιάζεται να τρυπώσει
κάτω από έναν πανάρχαιο λίθο,
σταματώντας τον χρόνο
παγώνοντας τη στιγμή
σα να μην υπήρξε ποτέ
κρύβοντάς την στις αχτίδες του ήλιου.

Το φως που εκπέμπεται
από το πορφυρό χρώμα του πετραδιού
προδίδει την επαφή
που δεν απανθρακώθηκε
περνώντας στην αιωνιότητα.