Ροδοσταμο

Ο χρονος γυριζει

τι κι αν δεν υπαρχει ,
οπως βολευεται ο βασηλιας των αιθερων
σε μια παρτιδα σκακι
κι ενα πινελο να ζωγραφιζεις 
βηματα που αγαπησες
στην μνημη
τι εχουν Λογο να μοιραζονται.

Ματ και ξανα 
παραδοχη

ωσπου να φθαρουν ολες οι στολες

του παιχνιδιου.
Και ματ και ξανα σινιαλο

το Δημιουργημα σκετο.

Γιατι αυτο ειναι δημιουργια.

Ο ανεμος φλερταρει
με σκονισμενες προθεσεις
τι κι αν φανταζουν φιλτραρισμενα συννεφα .

Ποια του ερωτα  η σωτηρια
στα ανεμοδαρμενα υψη
αφου οι καρδιες στην Γαια ριζωνουν
εκει αναγνωριζονται,
αλλο αν θα γενουν ανεμοστροβιλοι
ουρανιας υποσχεσης.

Συμφωνημενη εξεγερση των Ροδων
στις οπιουχες ροδες της ζωης
-με κουρασαν τα δηλητηρια σκεφτομαι-
συνειδητα στον σπορο του παροντος
ανωφελο το μακιγιαζ  στις αστραπες .
Ριξε,

Τοτε ισως βρεχει ροδοσταμο
με ποτισες
σε αυτο ειχα πιστεψει ;