Χιονι
πυκνα αποσιωπητικα
βλεμματα κερινης κουκλας
παρασταση λευκη ,
ζεστη φωνη οι αστραπες
σοφη παρορμηση οι καταρρακτες
αυθαδιαζουν στον αλανθαστο σφυγμο
του ερωφλεγους ανθρωπου.
Ποιος βαζει φλογα σε χερια ανοικτα
-πυροξανθες αγκαλες του αυθεντικου -
για ν' απαλυνει τα φευγια της οικουμενης
χαδι στο κεφαλι με τα σκηπτρα ,
εκεινος που δινει λογο στην αγαπη
τι να ζητα απο λιμανια αφυδατωμενα ;
Ποναω οταν χλευαζεις
βουβη πολεμοχαρη σκανδαλη
τελεια ακαφτων στιξεων.
Καποιος ευχαριστει τα αλματα
απο εντολες καθαριες
ποσο μικραινει η ζωη με ευφυη τεχνασματα
ενος σατραπη νου
μαρτυρες κολασμενοι
του ανεμου αποστροφη
ανοσιου αναστεναγμου προβαδισμα .
20-1-2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου