16-11-15


 
 Μια καρδιά έχει ο κόσμος 
 όλοι οι χτύποι της παιδιά της ,
αρτηρίες του σύμπαντος 


-πνοή διάφανη η μια στην άλλη -

κάθε τους ράγισμα λαβώνει την ψυχΗ ,

η υπόσταση σκύβει κεφάλι

κουλουριάζεται σαν έμβρυο να γλιτώσει.

Μάγισσες ύαινες ποτίζουν δηλητήριο τις οπές

πώς να ξεπλυθεί έπειτα το φονικό της μνήμης;

Ένωση εκεί που η νύχτα παίρνει φωτιά
απ' την δίψα του αφανισμού του υπάρχω
ψιθυρίζει ετούτο το μέγα Ταξίδι
της Μιας ζωής
απάντηση στις τόσες άλΛες .
Ετυμηγορίες κι απόψεις ,υπεκφυγές ξανά.
Άνθρωποι καταγγέλλουν βίους ασάλευτους ,
υπήκοους σε χάρτες έρημους ,στεγνούς
τόσα μυστήρια φωτός κι ακόμη να Μιλήσει ο κόσμος
μέσα από αθάνατη Σιωπή .
Δικαίωμα της πλάσης να χορέψει ατάραχη
ζεμπέκικο στους ώμους των θεών .