Τα περριτά του Με

 Ποιούς φόβους μου πήγες  να καλοπιάσεις
με ρώτησες αν θέλω  να τους αποχωριστώ
ή  μήπως έμαθες τον τρόπο να με συναντάς ;
Δεν γυρίζω το κεφάλι
ώσπου να μου πιάσεις τα χέρια ,
να ζωγραφίσεις τα μαλλιά μου
για να διακρίνεις τα σχήματα από τις σκιές .
Το νού σου.
 Θα κουνηθώ από την θέση μου
όταν με θελήσεις για τον κόσμο μου δίχως ,
όταν θα έχεις ξεμπερδέψει απ' τα περιττά του Με...
 Και σταμάτα να το βάζεις στα πόδια
 κάθε που καταρρέουν  τοίχοι. Σου.


                                                                                          αρχές Μάρτη

Πριόνια

Ψιθυρίζουμε

και κλέβουν τα φαντάσματα τους πόθους ,
αλήτικα αρπακτικά πριόνια η όψη τους
μας διαμελίζει
κι ο φόβος ξεπετάγεται μέσα απ' τις αντιστάσεις

ξεκοκαλίζοντας την όποια ιστορία .

Τα φρένα έχουνε ρωγμές

κι από παντού μια κρύα στατικότητα

που ξέμεινε στην προ του τέλους στάση κι εκδοχή .

Τα όρια τα έβαλαν με όσους επιμένουν .

Αντίλαλος στ' αυτιά των αστεριών

το κλάμα της ματαίωσης ,

κάθε βραδυά ένας μακρόσυρτος λυγμός

για τα όνειρα που έγιναν κομμάτια.

                                                                            αρχές Μάρτη

Κατάδικο σενάριο

  Ξεπλύθηκαν τα αίματα , αργοπαιθένει η αλμύρα
 που αντίκρυσε το σαλεμένο πλήθος ,

μιας δανεικής ζωής που τέλειωσε δίχως να σημαίνει ,
δίχως να σημάνουν οι καμπάνες στις βραχονησίδες

 ξεσπάνε τα ναυάγια.

 Βουβή ταινία η λάμψη της δομημένης αταξίας
 του κατάδικου σενάριου

-μας πήρε μυρωδιά η οθόνη-
της ενοχής που ουρλιάζει αντί να πεθάνει στα πατώματα.

Σάστισε μες την μοναξιά παρέα με συντρόφους
ν'απαγάγουν την διάσταση του παντοτινού άλλου ,

την απόσταση που κοντεύει να πλησιάσει δυο ζωές 

δυο ορίζοντες που είναι κομμένη η μια τους πλευρά .

 Σε μια χιονοστοιβάδα ορκίζεται ο αβυσσαλέος έρωτας
για το άλλο του μισό ,

κατασπαράζει την λατρεία  κολλώντας στο μη

στο μηδέν
 στο άπειρο που τερμάτισε ιδρωμένο

μα οι σταγόνες του Ήσαν .

Κι ετούτες οι αλαβάστρινες σοφίες
 έφτυσαν μέσα στο γλυπτό

ξεχνώντας να υμνούν τον γλύπτη που τις έφτιαξε ως έχουν
μαζί και χώρια
 μια συνήθεια που κι αυτή θα αποκάμει.