Η αμφισβήτηση του ανεκπλήρωτου

Άκαφτη φλόγα το ανεκπλήρωτο
αυτό το αστέρι κρύβεται ,
στα φανερά δεν βρίσκει ουρανό μες στη μεγάλη Άρκτο.

Μετράω  αναλαμπές
σαν χειροπέδες ξάγρυπνες γύρω μου τα συμπλέγματα.

Ανύψωση ετούτη η σκάλα η λευκή
ψεύτρα ματιά φοράει η πανσέληνος ,
θολό αεράκι ματώνει στις φλέβες της νιότης μου
και η ζαριά φέρνει εξάρες της σιωπής.

Λεπίδι και νοτιάς στο φως της νύχτας κομματιάζονται ,
λυτρωτική θαρρείς η γεύση της πληγής.

Δεν θέλω πάρε δώσε με συμβιβασμούς
οι άνθρωποι κοίτα να δεις ζητάνε λίγα
κι όμως προδίδονται απ' τα πολλά
χωρίς να γνωρίζουν από πριν το τίμημα.

Πυρακτωμένη ώρα ό,τι δεν εκπληρώνεται
σαν ερινύα σε κυνηγάει όταν παραιτήσαι.

Οι ασυμβίβαστες φωνές κόντρα φυσάνε στην ανέμη
ραγίσματα κι αναβολές
 η Σελήνη καθρεφτίζει σε επανάληψη
μια υπόγεια ήττα  κλειδωμένη στο φως.

ο άλλος μέσα μου ίσως να είσαι εσύ

 Ίσως δεν έχει νόημα μα βρίσκεσαι παντού

σαν ούριος άνεμος που γδύνει την ψυχή μου

δεν βρίσκω ήχο να κρυφτώ σ' ακούρδιστη χορδή
τα εύθραυστα πεδία μου τα γκρέμισαν οι τοίχοι.

Σκιές αλύτρωτες στο βλέμμα ενός παιδιού

πώς να ξορκίσεις τον εαυτό που άφησες μισό

η αιτία κόλλησε ξανά σ' ένα γρανάζι

κι οι δαίμονες καραδοκούν το επόμενο φευγιό .

  Φως δρόμος ακριβός ο φίλος κι αδερφός

σκιά φιδιού ντυμένη στ' άσπρα η Χιονάτη
ματιά που δένεται σφιχτά σ' ένα γινάτι

ο άλλος μέσα μου φιλί κι οφθαλμαπάτη.

Τα νήματα με σπρώχνουν μακρυά απ' την ανάγκη
η λογική κι η τρέλα μου ματώνουν την στιγμή
ο κόσμος σε καταστολή υμνεί νεκρά πεδία
κι εγώ όσο αφήνομαι αλλάζει η ιστορία.

Σε μια σκηνή με φέρνει βόλτα η ζωή 

οι σφαίρες κάλπικες μυρίζει  καλοκαίρι

η φλόγα αυτή γεννήθηκε να γράψει εποχή
όλα για όλα θα παιχτούν σ'ετούτο το χαρτί.