Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

για παντα


  για παντα
τρυπιτσες  ψάχνοντας να χωρεσεις
να σε χωρεσουν
ισως και να συγχωρεσουν σε ,
τους περαστικους που διψασαν και βρηκαν νερο
 λασπη μες σε καταιγιδες προγονικης λεηλασιας.

ναι αυτο που ηπιες κι εσυ οταν εσκαψες
 και παραχωσες
τοσο σφιχτα αγκαλιαστηκαμε
που φτασαμε σε ορια πνιγμου λατρεια.

Τι τα θες κι ανακατευεις κατεβαινω
ανεβαινω ,τι τραβας τα σχοινια ;

Ξεφτισαν . Ξοφλησαν λατρεια.

Να τις τιματε τις διαδρομες κι αυτές των λαιστρυγονων ,
οι κυκλωπες εκαναν πως δεν εβλεπαν στις γεννες
τυλιχτηκαν κρυφα σε λωρους ασυμβατικους
μα με συμβολαια ψυχης που απαιτουν ταυτοποιησεις.

Ευλογια ν ανταμωνουμε.
σε αυτη την δικη μας πατριδα
σαν το παιδι εντος μας ξεχασμενο
παραθυρο που σκονταφτει σε κυκλους
κρακ
και τοτε ανοιγει η αγκαλια γινεται ηλιος
τραβωντας σε πορφυρα διαζωματα ,
εκει μοναχα να ( με) πλησιαζεις

Ξεκολα πια απο τα σκοταδια 
παψε να γλυφεις κατω απ τις αραχνες λατρεια

να ξεκοκκαλιζεις την μυρωδια μου
για να ταιζεις τις αλεπουδες σου,
επειδη σε κυτταξα 
ακουμπησα οπως λιγοι θελησες να με φυλακισεις 
ν αναπνεω μεσα απο μπετα.
Απο κλειστηκα .

Kι επιμενεις να βγαζεις νυχια στη φυγη μου ,
καραδοκεις στο ευαλωτο απαν

 εσενα ματωνεις λατρεια
απ το μεδουλι που σε δειχνει με το δαχτυλο.

-αχ εσυ εγω
εκ γεννετης παραπτωμα - 

Ετουτο το για παντα
ενας αιωνας στοιχειωμενα δευτερολεπτα
τυχες γραμμενες σε τοιχους και τοκους
τραινα που χωρισαν ολα τα βαγονια
και τα ενωσαν ξανα.

Μα εμεις που μου ζητας να παμε σημερα λατρεια
εκει που οργιαζουν ιεροσυλλοι κι αρπακτικα ;

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

Τα μελανια



   Δεν γινεται να ζεις μεσα σε τοσα ποιηματα
ουτε να με ζωγραφιζεις 
καθε που κλεινομαι στα εξωφυλλα
των μεσα μου ρωγμων κι αντικρυ.

Θα σε δαγκωσουν οι λεξεις
η ματαιοτητα  να ξορκισεις τη λαγνεια
την κολαση της ακινησιας στις σελιδες ,
κι ετσι απλα
περηφανες που σε εγκλωβισαν
σκιζοντας το φορεμα σου με τα νυχια τους
χυνοντας το μελανι στα σκελια
θα σε χορτασουν τα αφθαρτα της αβυσσου.

___Η ιστορια δεν χωρα
 αλλα φτερουγισματα ερημων σπουργιτιων._

Φωναζει: ξεσκιστε τις κατειλλημενες θεσεις.

 Εκεινη τη στιγμη ισως αναρωτηθεις
αν εζησες
γυμνη μπροστα τους
η αν ηρθε η ωρα

 να πεθανεις προδομενη.


Τα μελανια ειναι δηλητηρια 
κακοποιουν σαν δεν ενδιδεις στις διαπραγματευσεις ,
τον νου σου .


   Μα και ψυχες που γεννιουνται ξανα 
  σαν βρισκουν Θεση.


  Την θεση απο Θεωση.